KİBRİTİN  UCUNDA

İstanbul’da karlı bir gece… Her şeyini kaybettiğini düşünen Kerem, koltuğunda büyük kararlar eşiğinde… Sonra birden evden çıktığı gibi zbamm!

30’larının başında bir plaza çalışanı olan Kerem, başarı hırsının, çocukluğunun ve küçük bir felaket sonrası ziyarete gelen geçmişinin gölgesinde, kendiyle uzun ve derin bir hesaplaşmaya girişir. Kafasının içinden gelen seslere engel olmaya bıraktığı o soğuk İstanbul akşamında tüm çocukluğu kar taneleri gibi yerlere dökülür. Kerem’in hayatı o gece bir kibritin ucunda…

“E ben şimdi sana nasıl anlatayım ki içimdeki karanlığı… Ben böyle kayboluyorum bazen, yok oluyorum yani içimde…bulamıyorum yok… Sen konuşuyorsun duymuyorum, sanki başkası sana cevap veriyor…içimde başka biri, bir şey…şehir konuşuyor duymuyorum, arabalar gır gır gır…trenler, evler…ipince bir siren sesi bir de…ben hiç tanıştırmasam seni içerdeki şeyle? Ölecez, gidecez…sonra 40…60…80….imkansız ya belki 90’a kadar yaşarız…küçük bir mum ışığı gibi sonra püfff…”


KÜNYE
Yazan: Murat Mahmutyazıcıoğlu
Yöneten: Kayhan Berkin
Oyuncu: Rıza Kocaoğlu

Yapım: Zorlu PSM
YürütücüYapımcı: Elif Özge Maltepe

Dekor Tasarımı: Merve Yörük
Ses Tasarımı: Ömer Sarıgedik
Işık Tasarımı: Ayşe Sedef Ayter

Yönetmen Yardımcıları: Şevval Öztay, Sercan Batık, Beyza Elçin Işığan

Yaratıcı Ajans: Le Koko Collectif
Afiş Fotoğrafları: Jiyan Kızılboğa
Kayıt Teknisyeni: Serkan Aykut Kargaçı